8 Şubat 2020 Cumartesi

Monolog - Diyalog

Rabia rahatına düşkün konforperest bir genç kadın.  Allah Allah demekte fakat Allah' ın ona gelmesini beklemekteydi. Hâşâ.  Deli değil Allah gelecekti ne demekti ? Zavallım öyle bir düşüncede olduğunun bile farkında değildi.  Kendi iç dünyasına gömülmüş.. Ne haber ne siyaset ne ölümler hiiiiiiçç onu iç aleminden alamazdı.  Allah vardı ya ilgilenir derdi tasa etmezdi . Siyaseti hele hiç sevmezdi.  Zorlamaktan haz etmezdi hiçte gelemezdi ama n'apsın araba kullansın isteniyordu.  E o da zorlayacaktı.  Hayat bazen de zorla güzellik olur minvalindeydi.  Bunu anlıyordu.  Neyse ki :) Yakınları Rabiş derdi . Rabia' nin buna takıldığı yoktu ki sevgi sözcüklerine bayılırdı esasen . Aslında  Rabia cok tatlı biriydi sadece rahatına düşkündü.  Hangimiz değiliz ki diyordu.  Peki ya hocasına Kenan Er Rifai ' ye ne diyecekti.  Uyku güzel, yemekler çok güzel, rahatlık pek güzel.  Çıkamıyorum bu Dünyadan hocam mi diyecekti ? Desin hele bir bakalım.  Nasılsa çıkarırlar vakti gelince.  Inşallah, Inşallah ! 

-Rabia birazda sana söz verelim . Ne dersin bu hale ?
Peygamberimin(sav) nasihati var : Ölümü unutma. Kilomu , az gayretkeş oluşumu , rahata düşkünlüğümü, sigara içişimi dert edemiyorum.  Artık. Bir süredir bunlarla yaşıyorum ve bitirmeye hazır olana kadar yaşayacağım . Tasaya düşerek ne diye Allah ımın mânâsından uzak düşeyim. Yanılıyor muyum ?
- Kader gayrete âşıktır sözüne ne diyeceksin?
(Sessizlik)
- Ölüme hazırlığın ne ?
Allah şuuru, hocam eşliğinde inşallah.
- Dünya'da sana en çok sevdirilen şey ?
Annem , ailem.


-  Allah' a söylemek istediğin şey ?
Affı keremi niyazı ve özgür olup O na varma isteği inşallah.  Amin
- Bana söylemek istediğin şey?
Konfor düşkünlüğümden söz ettin . Her şey geçici. Allah 'ın beni bu konfora meylime terk etmeyeceğine inanıyorum. Çünkü kendi başıma yapamıyorum.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder