Ramazan ayının son on gününde yapılan itikaftan tutunda , mürşidin talebiyle gerçekleşen halvet süreçlerine benzer şekilde dolaylı olarak bir itikafa girmedik mi sizce de ? Çok mu sosyalleşip, özümüzü çok mu arkaya atmıştık acaba ? Sırada biraz kendimizle yüzleşmek bu sebeple evlere kapanmak mı gerekiyordu ? Neden mi kapanma? Kişinin özüne dönmesi için yalnızlasmasi beklenir. Aşırı Dünya'ya dalmışlığından bir çıkması, yaratıcıyla başbaşa, bir olması beklenir. Nitekim Allah en çok yalnızlarla konuşur. Sesini en çok o yalnızlık anında duyurur. Bütün bir psikaytrik vakaların , çöküş yaşayanların bu yalnızlık sonrası Allah adını sıkça zikretmesi tesadüf müdür? Kendini göstermek için Allah , kişiyi Dünyadan izole eder. Şimdi yoksa biz hep birlikte farkında olmadan Allah'la bir buluşma mı yaşıyoruz ya da yaşayacağız ? Bu kadar basit mi yani ? Tabii ki değil . Ama kim bilebilir ki şu an bir yerlerde bu vesilyele kendiyle yüzleşen , yaratıcısıyla irtibata geçen insanlar olmadığını ? Korona kötü bir ölümcül salgın değil , bize bizi hatırlatan , silkeleyen , değer bilin diye çığıran bir haberci adeta. Bu haberciye ölüm korkusuyla yaklaşmak yazık etmek olur. Nitekim ayette belirtildiği üzere ölümün dakikası değişmez ve daima anını bekler. Yani korkmak değiştirmeye gebe değil. Biz bize verilenle, farkında olmadıklarımıza uyanalım inşallah. Neye mi mesela ? Ölüm fikri, sevdiklerin önemini hatırlattı. Aile , dost kimdi ne kadar hatırlıyorduk ? Yaratıcının muazzamlığı ve neler yapabileceğine dair fikir edindik ve bir kez daha saygı duyduk . Belkide gaflete düşüp unutmuştuk, hatırladık.
Yerini beğenmeyenler için felaketin her yerde her an hazır olabileceğini öğrendik. Dünya da nereye gidersen git ,seni arayan seni bulacaktır dedik . Sağlığın değerini bi kez daha anladık,şükrümüz arttı.
Her gün sıradan yaptığımız şeylerin değerini bir kez daha anladık. Gökyüzünün , birlikte ibadet etmenin , rahatça gezmenin ...
En güzeli de yaşamanın değerini anlamak sanırım hâlâ nefes alıyor olmanın önemini ...
Allah'tan gelen bir şeyin kötü olamayacağı öğretildi bize. Ee ölümler ? Ölüm daima vardı. Yine olacak. Meselemiz Allah'ımızla olmakta ve O'na güvenerek bu zor günlerin tatlılıkla atlatılabileceğini bilmekte bence. İnsan daima bir şeylere anlam yüklemek gayretkeşliğiyle varolagelmiştir. Anlam yüklemek fıtratımızda var. Şurası da çok önemli Allah'ın hikmetleri de var. Yani anlam yüklemek boşa bir gayret değil. Yeter ki olumlu düşünelim ve ümidimizi kesmeyelim. Daima Allah'la, sevgiler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder